İdolüm 😍

“Hep iyi bir insan olmaya çalışırken kişiyi arada bir yoldan çıkaran bir hastalık veya ağrıdır” deseler büyük ihtimal inanmazdım.

Ama yaşayınca görüyorum ki ağrılar artınca, tahammül gücü azalınca ben, ben olmaktan çıkıyorum. Bunu aşmalıyım.

Ortaokul yıllarında Hz. Eyüp aleyhisselamın hayatını okumuş ve hayran kalmıştım. Artık o benim idolüm olmuştu ve hâlâ idolüm.

Bütün vücudu hastaydı, eşi dışında etrafındaki herkes onu terk etti. Ama hiç şikayet etmedi, hep şükretti, sağlıklı geçen yıllarına şükretti, hep Allah ile beraber olduğuna şükretti. Allah O’nun en iyi dostuydu. Hep Hz. Eyüp’ten bahsederken gözlerim doluyor. O’nun kalbimdeki yeri çok başka.

Hedefim O’nun gibi olmak. O’nun gibi Allah’ın dostu olmak, O’nun gibi şükredebilmek, O’nun gibi sabredebilmek.

İnanıyorum… Bir gün o noktaya ulaşacağım. Tabii ki Allah’ın yardımı ile.

Ve bu ağrılarım, yaşadığım zorluklar o noktaya ulaşabilmek için vesile olacak. Aslında benim yaşadığım, O’nun yaşadıkları yanında devede kulak kalır ama olsun. Allah her bir insana kaldırabileceği kadar yük verir.

Mutluluk dolu günler dileklerimle… 🥰

💜💚🧡❤💙💛